Kínversk jól

Jól eru haldin hátíðleg í flestum ríkjum heimsins. Kína er þar engin undantekning.

 Jólahald hefur orðið æ vinsælla í Kína eftir því sem vestræn áhrif hafa aukist og efnahagur batnað. Á þetta einkum við um stærstu borgirnar. Víða um landið eru kristnar kirkjur og þar sem kristnir söfnuðir eru halda menn jól.

Sögur hafa farið af því að ásókn í miðnæturmessu á jólanótt sé svo mikil að kirkjurnar rúmi vart þann fjölda sem þangað sækir. En flestir, sem gera sér dagamun um jólaleytið í Kína, hugsa lítið um uppruna þessarar kristnu hátíðar. Hjá þeim eru jólin eins konar aðdragandi kínversku nýárshátíðarinnar, sem er meginhátíð landsmanna.

Á umliðnum árum hefur það færst í vöxt að fólk skiptist á jólagjöfum. Jólin þykja kjörin til þess að gefa vinum og þeim, sem fólki þykir vænt um, jólagjafir og margir gera sér dagamun í mat og drykk. Víða skreytir fólk jólatré, sem í Kína eru yfirleitt kölluð „ljósatré" og börn hengja upp músastiga í þeirri von að jólasveinninn (圣诞老人) færi þeim gjafir.

Jólin í stórborgunum markast mjög af aukinni verslun, miklum ljósaskreytingum og stórveislum (jólaboðum) sem haldin eru á aðventunni. Alþjóðaútvarpið í Beijing spurði fyrir nokkru vegfarendur um ástæður þess að haldin væru jól. Örfáir vissu eitthvað um Jesúm Krist, en flestir sögðu að jólin væru hátíð gleði, veislna og góðs matar. Að sögn fréttamannsins fer misjafnt orð af þessum jólaboðum, einkum þar sem unglingar eiga í hlut. Einn viðmælandinn hafi orð á því að engin ástæða væri til að taka upp vestræna hátíð, ef engin siðfræðileg eða trúarleg gildi fylgdu henni. Því væri Kínverjum nauðsynlegt að finna hátíðinni einhvern annan tilgang en þann að skemmta sér og eyða fé.

 

Arnþór Helgason